Terug thuis....

Hallo iedereen,

Na een lange tijd wordt dit berichtje vanuit België gepost... We hebben Zambia achter ons gelaten, en na een lange bus en vliegrit zijn we veilig aangekomen!
Na onze laatste post hebben we een week in een school voor kinderen met een beperking gewerkt, wat een hele ervaring was... De middelen zijn er zo beperkt, dat het erg schrijnend om zien was! Daar hebben we echter heel wat kunnen verwezenlijken op materieel gebied... Tandenborstels voor alle kinderen, enkele nieuwe matrassen, dekens, etc! Alle sponsorgeld die we nog niet besteed hadden in ons klasje, hebben we gebruikt om ook deze kinderen een stukje vooruit te helpen. We hadden geluk dat de zusters die in het weeshuis werkten van goede wil waren! We kunnen erop vertrouwen dat ons materiaal daar in goede handen is!

Ook hebben we nog wat de toerist gaan uithangen in Livingstone... Het museum, de Victoria Falls langs alle kanten en de zon zorgden voor een onvergetelijke ervaring.

Afscheid nemen in Kasama viel me heel zwaar... De busrit richting Livingstone is met heel wat traantjes gepaard gegaan...Na al die weken bouw je een band op, leer je mensen appreciëren en waarderen. Heel wat adressen en telefoonnummers werden uitgewisseld, maar toch blijft de vraag 'zie ik hen ooit nog terug?' in mijn hoofd ronddwalen...
Het was een fantastische tijd hier, een hele ervaring... Ik hou van die Afrikaanse cultuur, van de zon, het optimisme, het niet-stressen...
Mensen vragen me nu ik hier in België terug ben 'en wil je nog terug?'... Het antwoord is daarop overduidelijk 'JA!'
Het is allemaal zo apart, zo mooi, zo eenvoudig ingewikkeld... Afrika laat je niet koud, en zoals de cliché het zegt 't kruipt in je bloed'...

Nu we terug thuis zijn wordt het aanpassen geblazen. Weer wennen aan het Belgische ritme, de routine, de stress... Zambia zie ik echter niet als afgesloten hoofdstuk, ik hoop dat ik vele kleine beetjes kan meenemen in het dagelijkse leven hier!

Bij deze wordt het ook tijd om eventjes merci te zeggen.... Bedankt aan alle berichtjes op onze blog, aan de kaartjes, telefoontjes, sms-jes, mails, briefjes,...
Bedankt om ons verhaal te volgen, bedankt aan alle sponsoring... Foto's van de blije zwarte gezichtjes me al het materiaal spreekt boekdelen!
Bedankt aan de mama's en papa's voor de financiële en emotionele steun!

Gewoon... merci!

Afscheid nemen van onze klas!

Woensdag 1 april

In Afrika kennen ze heel wat verschillende dieren. Leeuwen, giraffen, krokodillen,
slangen, … Ze lopen hier soms in het wild rond.
Wij wilden wel eens zien hoe goed de kinderen deze dieren kenden en wat ze er over konden vertellen. In de Engelse les brachten we foto’s mee.
Bij Claire thuis lagen er heel wat boekjes waar foto’s van dieren in stonden. Dit mochten we gebruiken tijdens onze les. Voor de kinderen is het altijd leuk als ze het visueel kunnen waarnemen.
Iedereen wist veel te vertellen. En ook wij pikten hier en daar iets nieuws op.

We besloten om tijdens de CTS les verder te werken rond de dieren. Elke leerling koos een foto. En hier maakten ze een collage van. Er was papier, lijm, scharen, … Iedereen ging aan het werk. Ze moesten wel goed doorwerken om klaar te geraken.
Lies toonde mij enkele werkjes uit haar klas. Echte kunstenaars…

Na heel wat concentratie was het tijd voor wat ontspanning. In de sportles leerden we de leerlingen volleybal. Lies had mij thuis wat extra uitleg gegeven over de spelregels, de balvaardigheid, … Zij speelt volleybal in België dus weet zij hier alles van.
En ik wou natuurlijk geen verkeerde dingen aan de leerlingen leren.
Eerst werden er wat individuele oefeningen met de bal gegeven. Daarna werd er een match gespeeld.

Onze laatste namiddag in de International School. Sport en spel namiddag. Alle leerlingen speelden mee, ongeveer 50. We speelden tikkertje, kat en muis, …
Ook deden we wat oefeningen met de parachute. Dit was nieuw voor de leerlingen.
Iedereen was super enthousiast… En we hebben heel wat gelachen!
Omdat het onze laatste namiddag was, hadden de leerlingen en de leerkrachten nog een verrassing voor ons…
Ze hadden 2 grote chocoladetaarten gebakken. Die zagen er lekker uit… En waren ook wel lekker! De klas van Hazel en Stef hadden ook een kaartje gemaakt.
Een moeilijk moment…


Donderdag 2 april


Om te controleren of ze goed opgelet hadden tijdens de Engelse les, hadden we een test voorzien. Over de verschillende dieren en dingen in huis.
De vraagjes werden vooraf samen overlopen. Zo kregen de leerlingen de kans als ze iets niet begrepen om dit nu te vragen. Eenmaal ze bezig waren, moest het muisstil zijn.
Benieuwd hoe ze het er van af zullen brengen…

Maar ook vandaag mochten de lln zich eventjes ontspannen en uitleven. In CTS deden we ‘clownerie’. De lln stapten op grappige manieren, deden verschillende oefeningen alleen of met 2. Op het einde van de les mochten ze dan in kleine groepjes een grappig stukje voorbereiden en tonen aan elkaar. Het belangrijkste was dat ze het publiek in dit stuk betrokken, oogcontact houden…

’s Avonds hadden Karen en Vic gekookt voor ons. Het was wel lekker en opnieuw konden we genieten van een gezellige avond…



Vrijdag 3 april

Onze laatste dag in de Shifwani Basic School. Vanaf volgende week kunnen we een handje helpen in een school voor kinderen met een beperking.
Het zal niet altijd even gemakkelijk zijn: dove kinderen, fysieke beperking, mentale achterstand, … We zien het wel zitten en hopen dat we deze kinderen toch wat kunnen bijleren.
We gaan ook naar Livingstone. We weten niet in hoeverre we nog op het internet kunnen.
Dus als je een tijdje niets van ons hoort, geen paniek…

Op school maakten we samen met de leerlingen knutselwerkjes om mee te nemen naar België.
Dit zullen we in onze stageklas geven. Natuurlijk maken we ook iets voor hen en sturen dit terug.
De Afrikaanse kinderen zijn hier heel vindingrijk. We nemen mooie werkjes met ons mee.
Ook van hen moesten we afscheid nemen. Dit viel ons zwaar.
Alle kinderen zouden ons zo missen en wij hen.
Afscheid nemen is altijd moeilijk… De traantjes waren rijkelijk aanwezig...

Veel liefs

Lies en Ilse