Onderwijzen... prachtig!

Woensdag 18 maart

Vroeg uit de veren, we vragen ons echt af als we nog zullen weten wat uitslapen is in België? Gisteren waren we slim geweest, we hadden alle klokjes terug opgehaald. We willen vermijden dat leerlingen de klokjes vergeten mee te brengen, dus houden we ze liever zelf in bewaring.

Vandaag besloten we te kijken wie de leerstof al goed begrepen had, en wie nog moeite had met 'het uur.' We hielden een klein testje, en verdeelden de groep in 2.
De ene groep kreeg 10 oefeningen die ze moesten maken, individueel. De andere groep kreeg nog extra uitleg. Vooral a quarter to, en a quarter past zorgt voor heel wat problemen. We zullen duidelijk ook weer met een beloningssysteem moeten werken, want deze kinderen zijn geen discipline gewoon... Morgen brengen we onze ballonnen terug boven.
We gaan ook voor een extra uitdaging: Morgen zullen we een zwakkere leerling aan een sterkere leerling koppelen. Op deze manier willen we dat de sterke oefeningen op het uur maakt met de zwakkere. Afwachten wat dit zal geven...
In de lessen Engels blijven we merken dat er echt sprake is van communicatieproblemen. Hun Engels is echt niet wat het Engels van een Grade 6 zou moeten zijn. De lessen uit de handleiding zijn ook zo droog en saai, niet te geloven. Om alles wat aangenamer te maken, gooien we er vaak een Engels liedje in. Nooit gedacht dat ik voor een klas van 40 leerlingen zou durven te zingen, maar nood breekt wet!
Morgen mogen we ook ons eeste lesje beeldopvoeding geven. We zullen onze macramé boven halen!

In de namiddag was het dan een spannend moment. We werden op de dienst emigratie verwacht, en gingen te weten komen wat er met ons, en met ons visum, zou gebeuren...
We hadden al geleerd dat een onderdanige en zéér vriendelijke houding de beste optie was, dus dat deden wij zo goed als we konden. Met succes... Hij wou zijn hele rij terug aframmelen, en toen zeiden wij wat een mooi land Zambia toch niet was, en dat het toch wel heel sterk zou zijn als hij ons kon helpen, dat we toch zo dankbaar zouden zijn, etc. Het werkte... In minder dan 10 minuten kregen we een nieuwe stempel, en zijn we binnen tot het eind van ons verblijf.

'S avonds nog heel wat voorbereidingswerk gemaakt, verder gewerkt aan ons portfolio over Zambia.

Donderdag 19 maart

Iedere morgen staren 100 gezichten ons aan langs straat. 2 blanke meiden, met zakken vol klokjes, en vandaag nog met zakken vol macramé... Ik denk dat ze ons zien als wandelende geldtonnen, als we met al dit materiaal over straat lopen.
Ook ballonnen om ons beloningssysteem op pijl te zetten mochten niet ontbreken.

Soms gebeuren hier toch echt rare dingen... Ilse had vandaag 2 nieuwe leerlingen in de klas, maar niemand die haar dat vertelde. Het is moeilijk te zien tussen al die zwarte gezichtjes, als daar 2 nieuwe tussen zitten. Bij het uitdelen van de klokjes werd al snel duidelijk dat er 2 te kort waren... Gelukkig zijn we daar ook op voorzien, en hadden we 5 klokjes extra gemaakt.
De klokjesles verliep bij beiden zeer goed! Het wordt een echt succes. Vandaag werd een sterke leerling aan een zwakke leerling gekoppeld. Maar voor we aan dit duowerk begonnen, werd het beloningssysteem uitgelegd...
Het leek te werken, hoe verbaasd we ook waren... Slechts 1 groepje had na 25 minuten géén ballon verdiend, bij Ilse 2 groepjes. Fantastisch,toch?
Ook het duowerk was een nieuwe ervaring voor hen, en ze gingen er echt in op. De ene speelde echt 'de juf/meester,' en de andere aanvaardde dat zonder veel problemen.

In de les Engels besloten we het over een andere boeg te gooien. Na opnieuw een doodsaaie les, vroegen we ons af als we niet zelf wat onderwerpen mochten uitspitten? Alles wat wij vragen, wordt goedgekeurd, dus ook dit voorstel.
Morgen nog een gewone les uit het handboek, maar daarna mogen we onze lessen zelf invullen. Samen met onze leerkrachten zullen we bespreken wat we aan bod kunnen laten komen.

De macramé... Zo mooi en leuk. In de Chifwani Basic School wordt nooit aan muzische gedaan. Normaal staat dit wel op het programma, maar aangezien de Chifwani School een gebrek aan gebouwen heeft, gaan lln maar 3 uur nr school, in plaats van de verplichte 4 uur per dag. Jullie kunnen al raden, welke vakken er wegvallen? Wij hebben het toch op touw gezet, 2 keer per week. Dit in plaats van een les Bemba en een les CTS.
We zijn echter nog totaal niet klaar met onze macramé. Tegen dat ze de knopen wat doorhadden, was de les voorbij. Ze smeekten ons om dit te volgende keer opnieuw te doen, zodat ze toch een echt bandje konden maken. Ons hart smelt bij het zien van al die lieve kindersnoetjes, en volgende week staat er dus macramé op het programma!

In de namiddag hadden we een SUPER middag. We moesten niet naar International School, want er was een verjaardagsfeestje van Myriam en Stella. Steffi had ons gevraagd dit te organiseren, en dat aanbod konden en wilden we niet afslaan. Na alles wat hun gezin voor ons gedaan had, was dat een kleine moeite.
We maakten een muzikaal pak, en als verrassing zat er voor elk kindje een JOJO in het pakje. We speelden spelletjes als 'dirigentje', 'zwaai zwaai', 'Weerwolfje', 'De bom',... Het verbaasde ons hoe enthousiast ze waren, hoe ze tot het uiterste gingen, hoe goed ze luisterden.
Ze waren zo blij met hun cadeau, niet te geloven. Wie het kleine niet eert...
19 kinderen die ons een kusje kwamen geven om ons cadeau, 19 keer zo'n lieve dankjewel. We zijn overdonderd!
Moe en uitgeput komen we thuis en bereidden we onze lessen voor. Het zijn zware weken, en dat beginnen we toch af en toe te voelen.

Vrijdag 20 maart

Wat zijn we blij, dat we weer in een klasje staan... Wat zijn we dankbaar, dat Broeder Dominique daarvoor gekeken heeft. We amusseren ons echt rot, en voelen ons deze keer wel gewaardeerd...
Onze laatste les over de klokjes. We begonnen de les opnieuw met een kleine test... In mijn klas waren er 34 leerlingen zonder fouten, bij Ilse 32! We besloten dat we ervoor zouden zorgen dat ze alle 40 naar huis zouden gaan en het uur zouden kunnen lezen (enkel het uur, halfuur en kwartier, maartoch!).
We lieten de leerlingen die de leerstof beet hadden per 2 oefeningen maken met minuten. (17 minuten over 4). We namen de andere leerlingen apart, en bespraken nog eens alle moeilijkheden. Na een half lesuur hielden we een 2e test... In beide klassen was slechts 1 leerling er nog niet mee weg. Je kan echter niet blijven stilstaan, en voor het laatste kwartier deden we moeilijkere oefeningen, om het zo uitdagend te houden.
We sloten af met dirigentje als tussendoortje, wat ze hilarisch vonden.

In Engels leerden we over Nshima (plaatselijk voedsel), wat op zich ook wel een raar idee is: de blanken die over Nshima onderwijzen. Gelukkig hebben we het al vaak gegeten, en weten we ook wat erin zit, zodat de les nog behoorlijk verliep.

'S namiddags hielden we een schoolwerkmiddag. Eerst gingen we langs bij de DEBS. Deze vrouw wist heel wat over de lerarenopleiding in Zambia, over het onderwijs in Zambia, etc, etc... Van haar kregen we een boek vol statistieken, die voor ons portfolio zeer bruikbaar is.
Tot 's avonds laat werken we door aan ons portfolio, die nu alsmaar meer vorm begint te krijgen... We zullen trots zijn als dit af is, een werkje gespaard bij onze thuiskomst.
Ook voor ons werothema zijn we langzaam aan in actie aan het schieten... Ons 5e en 6e leerjaar zal een werothema zien dat ze nog nooit zullen meegemaakt hebben. We zitten vol inspiratie, leuke ideeën en kunnen veel te veel vertellen over dit prachtige land.

Natotola en met liefs,
Lies en Ilse.