Vrijdag 13 maart

Onze laatste dag van de leesmarathon. We maakten er nog een boeiende en leuke voormiddag van met de kinderen. Ze lazen een uurtje, ze losten enkele vraagjes op over het boek, we deden enkele tussendoortjes met hen zodat ze daarna opnieuw gemotiveerd waren om verder te lezen. Met behulp van de tekening merkte je dat ze op die manier beter over het boek konden vertellen. In een week tijd is hun Engels toch wel verbeterd.
Sommige leerlingen durven al eens een moeilijker boek proberen. En voor ons is dit leuk om te zien. Het geeft ons een goed gevoel om te zien hoe de leerlingen evolueren.

Deze namiddag vertrokken we opnieuw naar Mbala, naar Lynn en Grant. Om 14u hadden we een bus, dachten we. Om 13u stonden we aan de bushalte want ze hadden ons gezegd om goed op tijd te zijn zodat we een goede plaats hadden.
Daar aangekomen, bleek dat er geen bus was. En nu???
Een andere mogelijkheid was de minibus nemen of de nachtbus. We kozen voor de minibus.
Uli vertelde ons dat we lang zouden moeten wachten, het zou zeker 16u zijn voor we vertrokken. Dit konden wij moeilijk geloven, 3u wachten…
Miriam, de dochter van Steffi en Marco, ging ook met ons mee. Om 14u gingen we in het busje zitten. We moesten wachten tot de bus vol zat. Het werd 15u, nog geen aanstalten om te vertrekken… Hoewel wij vonden dat hij wel vol zat!
Uli kreeg gelijk, het werd 16u en dan vertrokken we eindelijk. En als je spreekt van een volle bus… die zat ook wel vol. Met 24 mensen in een busje waar er normaal 15 in zitten. 3 mannen in de koffer, 4 of 5 mensen op een zetel, dan nog enkele die half recht stonden. Als haringen in een ton reden we naar Mbala. Het duurde nog 2,5u vooraleer we daar aankwamen.
Rond 19u zijn we dan eindelijk aangekomen. Voor Miriam was het een lange, vermoeiende rit maar ook voor ons…
Iedereen was super blij om ons terug te zien, ‘The girls from Belgium’!


Zaterdag 14 maart

Lynn had vandaag een afspraak gemaakt met de kapster. We wilden ons haar in vlechtjes.
We keken er echt naar uit. Spannend!!!
Om 8u was er afgesproken maar we zitten hier in Afrika… Alles gebeurt hier op het gemak.
Ze begonnen rond 9u met Lies haar haar. Het was echt tof om te zien dat de kapster blonde extensions had gevonden om in het haar te vlechten. Voor Uli en ik waren er bruine extensions.
Lies wou hele fijne vlechtjes, Uli en ik iets dikker. We konden alleen maar zitten en wachten. Lorna bleef bij ons als mentale coach. Dat vonden we heel lief.
Een hele dag heeft het in beslag genomen. Om 18u waren ze klaar met mijn haar.
Bij Lies duurde het natuurlijk nog wat langer. Het was na 21u, meer dan 12u werk. Rond de middag werkten ze met 2. En tegen de avond waren ze met 4 bezig aan het vlechten.
Lang, vermoeiend, pijnlijk en zwaar op het hoofd. Maar toch blij dat we het gedaan hadden. Het is leuk om te weten hoe Afrikanen hun haar dragen… Comfortabel is iets anders!
Het was een lange nacht want we konden moeilijk in slaap geraken door de pijn.




Zondag 15 maart

Vandaag was het Monada. In Mbala is er dan een grote markt met kledij, tassen, schoenen, …
Je kunt er op het gemak rondwandelen en kopen. Je kunt er ook iets drinken en eten.
We gingen in de voormiddag een kijkje nemen want Lorna vertelde ons dat de meeste mensen in de namiddag dronken zijn. En dan is er niets leuk meer aan.

Rond 10u vertrokken we naar de kerk. We waren heel benieuwd hoe dit hier in Afrika zou zijn.
Mannen en vrouwen gaan elk aan een kant zitten. Vooraan zit er een koor. Zij zingen heel veel. Er wordt veel gebeden en er wordt ook een preek gehouden. De kerkdienst duurde ongeveer 1,5u. Een duidelijk verschil met België.
Wanneer de dienst voorbij is, gaan eerst de mannen naar buiten. Rij per rij. Daarna volgen de vrouwen. Buiten wordt er een lange rij gevormd en iedereen begroet elkaar. Men geeft elkaar een hand. Ook dit was nieuw voor ons.
Een hele ervaring!!!

’s Namiddags bracht Grant ons met de auto naar huis. Niet wachten op de bus, geen vertraging, …
We hebben een leuk weekend achter de rug met nieuwe ervaringen!

Maandag 16 maart

Om 7.30u waren we aanwezig op school. Broeder Dominique was heel blij ons te zien. Hij toonde ons de klas waar we de volgende weken les zouden geven. Elk een grade 6 klas met ongeveer 40 leerlingen.
Deze voormiddag moesten we observeren. Vanaf morgen mogen we er dan zelf invliegen. We zien het wel zitten. Deze leerlingen zijn ouder en luisteren. Ze begrijpen ook al veel beter Engels. Wat de communicatie tussen ons ook vergemakkelijkt.
Ook in deze klassen wordt er op dezelfde manier les gegeven. De leerlingen kopiëren de oefeningen van het bord en lossen ze op. Elke les opnieuw…
Wij willen hier toch, voor zo ver het mogelijk is, wat verandering in brengen. Materiaal maken met de leerlingen, in groep werken, vanuit de leerlingen werken, …
We zien het volledig zitten!

Deze namiddag in de International School was het sport en spel namiddag. We verdeelden de kinderen in 3 groepen om estafette-oefeningen te doen. Bal op / onder doorgeven, lopen, stok doorgeven en lopen, vooruit springen, lopen met de bal tussen de benen, …
Alle kinderen leefden zich helemaal in en er was competitie tussen de groepen. Echt leuk om hen bezig te zien. Elke groep wou winnen, dit zag je. Voor de winnende groep hadden we een medaille gemaakt. Hier waren de kinderen heel blij mee.
We voelen er ons al heel goed thuis!

’s Avonds zaten we samen om onze lessen voor te bereiden voor morgen. We zouden ‘de klok’ geven. Voor alle kinderen wilden we graag klokjes maken. 80 klokjes… We waren een tijdje zoet.

Dinsdag 17 maart

Onze eerste lesdag terug in de klas. Het was een aangename voormiddag. Gepakt en gezakt met de klokjes kwamen we aan in de klas. De leerlingen en ook de leerkrachten waren nieuwsgierig wat we bijhadden. Alle leerlingen waren heel blij met hun klokje.

We vertrokken met de leerlingen vanuit de realiteit: wanneer sta je op, hoe laat start school, hoe laat heb je lunch, ... Iedereen werkte mee en was enthousiast. Dit lukte ook bij de meeste leerlingen vlotjes. Daarna kregen ze elk een klokje. Met behulp van het klokje konden ze de oefeningen maken. 'Het is half 3' (de leerlingen zetten de wijzers van de klok juist), 'het is kwart voor 5', ... Alle leerlingen waren zo enthousiast en waren zo blij met hun klokjes. Dit gaf ons onmiddellijk een positief gevoel om op deze manier verder te doen.

's Namiddags kregen we de opdracht van Hazel om een groepje leerlingen bij te werken op 'multiplication' en een groepje leerlingen bij te werken op 'de klok'. Lies nam 'de klok' voor haar rekening. De les in de Chifwani Basic School kwam ook hier van pas. Ik nam de leerlingen die problemen hadden met 'multiplication'. Na een namiddagje intens oefenen, zagen we al een goede vooruitgang bij de meeste leerlingen. Blij om dit te zien.

's Avonds is Uli komen eten en hebben we samen naar een film gekeken. Een gezellige avond.

Veel liefs
Lies en Ilse