Vele blije gezichtjes

Zaterdag 21 maart

Geen lesdag vandaag maar toch blijven we aan onze kindjes denken.
Vandaag zijn we op zoek gegaan naar educatieve posters. We hadden hier in Kasama een winkel gezien waar ze veel bruikbare dingen verkochten.
Een kaart van Zambia, een kaart van Afrika, een wereldkaart, een poster met de verschillende driehoeken (rechthoekige driehoek, stomphoekige driehoek, …), de veelhoeken (vierhoek, vijfhoek, …), symbolen voor het weer, … Heel bruikbaar! In de Chifwani Basic School zouden ze er heel tevreden mee zijn.

Ook hebben we voor elke leerling in onze klas (80) een map gekocht. De schriftjes van de leerlingen zien er echt niet meer uit. Het zijn echte vodden. Schriftjes zonder kaft, losse blaadjes, …
We zagen de mappen in de winkel liggen. Dit kon wel eens heel bruikbaar zijn voor de leerlingen om hun schriftjes er in te steken. Dit toont veel netter en de blaadjes blijven samen.
We gebruikten hiervoor het geld van onze pannenkoekenverkoop.
We zijn benieuwd naar de gezichtjes van de kinderen…

’s Namiddags hebben we onze lessen voorbereid voor maandag. Ook dit verliep vlot.
In de wiskundeles zou het over breuken en percenten gaan. We bakten 2 cakes (rond).
Als je kinderen dingen visueel laat waarnemen, onthouden ze het vlugger.
Ook hebben we nog wat aan ons portfolio kunnen werken. We zien het groeien en dat geeft ons een goed gevoel!


Zondag 22 maart

Een zonnige dag vandaag! Het geeft je direct een goed gevoel als je zo kunt opstaan.
Vandaag zouden we naar Kasembo gaan om te zwemmen samen met de kinderen van Thorntree, Stella en Patrick, Tabea, Miriam en Alex.
Een drukte in het zwembad maar toch zo leuk!
De kinderen spelen, springen, zwemmen, … Het water doet echt deugd in zo’n weer!
Ook wij genieten en doen wat spelletjes met de kinderen.
Elke keer opnieuw amuseren ze zich rot in het water. Ze raken het nooit beu…

’s Avonds is Lies begonnen met mijn vlechtjes er uit te halen.
Ik kon het niet meer verdragen. Mijn nek deed pijn en het was zo zwaar op mijn hoofd.
Ik had er genoeg van.
Er uit halen, gaat dus veel vlugger dan je haar laten vlechten. In 1 uurtje waren al mijn vlechtjes er uit. Geen kapot haar, alleen wat bekjes maar eens het gewassen was, had ik mijn gewone haardos terug.
En het voelde zo goed!
Het was wel een leuke ervaring om te voelen hoe Afrikanen hun haar dragen!


Maandag 23 maart

Gepakt en gezakt vertrokken we naar de Chifwani School! Onze cakes, posters, mappen, …
De gezichtjes van de kinderen waren fantastisch! Iedereen was heel gelukkig…
De mappen werden onmiddellijk gebruikt.

Daarna startten we met onze wiskundeles, breuken en percenten.
De cake werd al onmiddellijk gebruikt. De kinderen wilden hem liever opeten maar dit was niet de bedoeling.
We begonnen met een kort vraagstukje: Het is Chanda haar verjaardag. Ze mag van haar mama enkele vriendjes uitnodigen. Op het feestje zijn er 8 kinderen. Mama bakt een lekkere cake. De cake wordt eerlijk verdeeld onder de 8 kinderen. Hoeveel krijgt elk kind van de cake?
De kinderen mogen de cake vooraan gebruiken om het vraagstuk op te lossen. Ze verdelen de cake in 8 gelijke stukken en elk kind krijgt van de cake.
Iedereen begreep de oefening en wist onmiddellijk waarover de les zou gaan.
We maakten nog wat gelijksoortige oefeningen samen. De vlugge leerlingen konden al vlug zelfstandig werken.
De zwakke leerlingen namen wij nog eventjes bij ons. Ze maakten samen nog wat extra oefeningen zodat ook zij de leerstof begrepen. Hiervoor maakten we gebruik van visueel materiaal (steentjes, ballonnen, potloden, …). De kinderen verdelen het materiaal op de juiste manier en kunnen zo het juiste resultaat zeggen.

Tijdens de Engelse les moesten de leerlingen de weg leren uitleggen.
We vroegen hen of ze wel eens boodschappen moesten doen voor hun mama. Welke weg moesten ze daarvoor volgen? De leerlingen vertelden!
Per 2 kregen de leerlingen een kaart met straten, gebouwen, … op. Om beurt moesten ze de weg naar een bepaalde plaats vragen. De andere legde de weg uit. Daarna werd er gewisseld. Zo kon iedereen eens vragen stellen en de uitleg geven. Alle leerlingen waren druk bezig, werkten goed samen en de les verliep heel vlot!

Daarna weer wat ontspanning. De leerlingen konden verder werken aan hun macramébandjes. Want heel wat leerlingen waren nog niet klaar. Ze zijn zo intens bezig, werken zo nauwkeurig, zijn zo geconcentreerd. Er komen al hele mooie resultaten te voorschijn.

In de namiddag in de International School hadden we een groep jonge kinderen. De spelletjes die we speelden op het verjaardagsfeestje met de kinderen was een succes. Dit wilden we dan ook uitproberen met deze groep. Dokter knobbel, de bom, dirigentje, cactus, moordenaar en detective, …
Rustige spelletjes maar toch heel leuk! De kinderen werkten heel goed mee…

’s Avonds ben ik dan gestart met het uithalen van Lies haar vlechtjes. Amai, dat was iets anders of van mij hoor… Zij had hele fijne vlechtjes waardoor het toch wel wat langer duurde vooraleer ze er uit waren. Ik ben om 16.30u gestart, om 18u zijn we gestopt om wat te eten, daarna nog wat verder gedaan tot 21u. Dan zaten we in de helft. Maar we waren het wat beu en zouden morgen verder doen. Lies zou wel een dagje een band in haar haar doen.


Dinsdag 24 maart

Vandaag zetten we onze les over breuken verder. We maken het de leerlingen iets moeilijker.
De breuken worden omgezet in %. We startten opnieuw met onze cake. De leerlingen herkennen dit. De cake is ons geheel (100%). De leerlingen moeten de cake verdelen in 2 gelijke delen, in 4 gelijke delen, …
Ze noteren eerst de breuk, dit gaat vlot bij iedereen. Maar nu moeten ze het ook in % kunnen noteren.
Als 1 geheel 100% is, hoeveel is van de cake dan?
Er worden heel wat oefeningen samen gemaakt. % is blijkbaar toch bij heel wat leerlingen moeilijker dan gedacht. Daarom beslisten we om er onze tijd voor te nemen zodat het bij alle leerlingen duidelijk is.

Nu we onze eigen ideeën mogen verwerken in de Engelse lessen, wilden we het vandaag over de maanden van het jaar hebben. De leerlingen kennen alle maanden van het jaar maar sommige leerlingen hebben problemen met het aantal dagen.
We leren hen een trucje. Het trucje met de vuist. In België heel gekend, hier dus blijkbaar niet. Maar dit vonden ze wel gemakkelijk. Zo konden de leerlingen de oefeningen vlot maken.

De laatste les dat ze aan de macramé bandjes mochten werken. Dit was ook wel voldoende. Sommige leerlingen konden er zelfs 2 maken. Maar na deze les heeft iedereen zijn werkje kunnen afwerken. Het was prachtig om al die blije gezichtjes te zien.

’s Namiddags in de International School knutselden we met de leerlingen. We vroegen de leerlingen om iets te maken voor de kinderen in België. Dan zullen wij in België samen met onze stageklas iets maken voor deze kinderen hier en opsturen.
Dit vonden ze super leuk en begonnen onmiddellijk te werken. Ze kregen papier, stof, crêpepapier, verf, …
Er zaten mooie werkjes tussen: een tekening van een typisch Zambiaans dorp, een boekje, kaartjes, …

’s Avonds heb ik verder gedaan aan Lies haar haar. Ja, ze heeft een hele dag rondgelopen met half vlechtjes half gewoon haar. Maar met de band in haar haar, viel dit minder op. Toch weer een hele avond werk gehad hoor. Wat was ik blij als ik aan het laatste vlechtje kwam…


Woensdag 25 maart

Gisteren hadden nog heel wat leerlingen problemen met percenten. We verdeelden de klas in groepjes. Elke groep kreeg verschillend materiaal: doosjes, blaadjes, stokjes, …
Ze kozen een materiaal en dat was hun geheel, 100%. Wij zeiden telkens hoe ze de voorwerpen moesten verdelen: in 2 groepen, in 4 groepen, in 3 groepen, …
De leerlingen zochten samen naar het procent. Ze overlegden met elkaar, discussieerden en kwamen samen tot de juiste oplossing. We bespraken alle oefeningen samen zodat wij een duidelijk overzicht hadden wie nu nog problemen had.
De meeste leerlingen waren er mee weg. Gelukkig!

In de Engelse les hadden we het over de delen van het lichaam. We hadden aan het bord een kind getekend. Groot en duidelijk! Alle lichaamsdelen waren zichtbaar.
De leerlingen kennen alle lichaamsdelen maar de Engelse term is niet altijd gemakkelijk.
Iedereen praat vooral Bemba. Wij noteerden de Engelse woorden aan het bord en lieten de leerlingen dit lezen.
Wij toonden een lichaamsdeel, de leerlingen toonden het. Daarna omgekeerd, wij toonden een lichaamsdeel en de kinderen gaven de Engelse term.

In CTS mochten de leerlingen het zich eventjes gemakkelijk maken. Ze moesten gemakkelijk zitten en aandachtig luisteren. Wij vertelden hen een spannend verhaal. Een man was verdwaald in het bos en moest zijn weg terug vinden. Hij hoorde vreemde geluiden. Plots stond hij oog in oog met iets.
Alle leerlingen waren muisstil en luisterden heel geconcentreerd. Nu was het hun beurt om nog wat te werken. Ze moesten zelf een vervolg verhaal schrijven. Echt creatieve kinderen. Lies en ik lazen de verhalen van elkaars klas. In Lies haar klas zat er een echte schrijver. Zo mooi en zo fantasievol. Maar alle leerlingen hadden natuurlijk wel hun best gedaan. En schrijven is nu éénmaal niet voor iedereen weggelegd…

Na het intensieve werk eventjes tijd om zich uit te leven. Tijd om te sporten.
Deze les speelden we met de leerlingen ‘tussen 2 vuren’. Dit vonden ze fantastisch!
Iedereen speelde mee, niemand werd uitgesloten. Ook de minder sportieve leerlingen kregen een kans om zich te ontplooien.

In de International School was het zwemles. Lies nam opnieuw de goede zwemmers voor haar rekening. Ze leerde hen duiken.
Ik ging met de minder goede zwemmers in het kinderbadje. Wij oefenden de beenbeweging van schoolslag.
Water vinden de kinderen hier fantastisch! Ik heb dit waarschijnlijk al eens gezegd maar het is nu éénmaal zo… In het water herleven deze kinderen gewoon…

Vandaag hebben we ook wat pech gehad. Of Lies heeft vooral dikke pech gehad. Ze had een portefeuille in haar hand waar nog een klein beetje geld in zat. Dit werd gewoon uit haar handen gepakt. We waren zo geschrokken en het ging zo vlug dat we de man niet konden tegen houden.
Gelukkig ging het niet om veel geld, 50 000 K maar het ergste was dat haar Belgische SIM kaart daar ook in zat. En nu is ze dit natuurlijk ook kwijt!
Ze was er toch even niet goed van…
Hopelijk wordt dit vlug opgelost éénmaal we terug in België zijn!

Veel liefs
Lies en Ilse