maandag 23 februari 2009

Hidido!

Donderdag 19 februari.

’S morgens in de Chifwani School probeerden we het cijferen verder uit te werken in niveaugroepen… Best een spannende belevenis.
Het loopt echter niet altijd zoals gehoopt. Er is bitter weinig discipline in de school, en de leerlingen luisteren bij deze héél moeilijk. Wij hadden net het tegenovergestelde verwacht: een ijzeren discipline, gekweekt door wat je toch wel lijfstraffen kan noemen. Het deert de leerlingen echter niet dat ze slaag krijgen. Ze hebben ook geen respect voor de leerkrachten. Nu, wat wil je als ze maar 3 uurtjes naar school moeten per dag, en als er dan nog de helft van de tijd geen leerkracht aanwezig is?
Nu, volle moed begonnen we eraan… We besloten ballonnen mee te nemen als beloningssysteem. Wie in stilte kon werken, kreeg een ballon. Dat was een goed idee! We waren ook ‘hard’, en gaven sommige leerlingen geen ballon. Daar waren ze erg verdrietig om, maar morgen krijgen ze een nieuwe kans.Als je 60 leerlingen in de klas hebt, is stilte krijgen al een hele uitdaging! Alle kleine beetjes helpen. Het niveauwerken lukt goed. Nog enkele leerlingen in een andere groep gestoken na evaluatie van de vorige dag. Nu zou iedereen toch ongeveer in zijn eigen niveaugroep moeten zitten. Met de zwakke groep werkten we gewoon verder aan de optellingen met cijferen… Zij hebben nog heel wat begeleiding nodig, maar via onze zelfgebouwde abacus met steentjes, begint het bij de meesten te vlotten. De middelste groep moest eerst nog 5 cijferoefeningen van plus maken, en daarna konden zij beginnen aan de cijferoefeningen van min.
De sterkte groep begon onmiddellijk aan die cijferoefeningen van min. We hadden goed uitgedokterd wanneer we aan welk groepje uitleg moesten geven, en tot onze eigen verbazing bleek onze timing goed te kloppen.We haalden echt voldoening uit deze voormiddag, al blijft lesgeven in de Chifwani School bitter hard. Het is lastig om niet gerespecteerd te worden, zelfs niet als blanke leerkracht. Zolang deze kinderen het naar school gaan niet gewoon worden, zolang ze maar 3 uurtjes per dag moeten komen, zolang er meer geen dan wel een leerkracht in de klas is, zal deze situatie niet verbeteren…
In de International School moesten volume aanbrengen en inoefenen. We startten met een groepje van 14 leerlingen, en stuurden zo stelselmatig iedereen terug die de leerstof beet had. We eindigden met 3 leerlingen die nog wat extra uitleg zullen nodig hebben in 1 van de volgende weken. Het was moeilijk om alles duidelijk te maken, we zaten wat met een taalprobleem… We konden het maar op 1, misschien 2 manieren uitleggen, en voor sommige leerlingen was dat niet voldoende. Ons Engels beperkte zich ook in de wiskundige termen. Wanneer ze het mochten uitproberen en doen: dan zagen ze dat er 1000 ml in een l zat… Wanneer je die vraag stelde zonder concreet materiaal, was dat bij velen een probleem. Dat zijn echter dingen die je ook in België ziet.Hazel gaf ons een woordenboekje met Wiskundige termen in het Engels! Daar zijn we reuze blij mee.
’S avonds mochten we bij Stef gaan eten (Stef is de schoondochter van Hazel, en dus ook de schoonzus van Claire)… We waren daar met zo’n 20 volwassenen en nog meer kinderen. Ze vierden dat Luc, Stef haar man, terug was uit Tanzania voor een weekje. Hij had vuurwerk mee, en dat was prachtig, om daar met zo’n grote groep gezellig naar dat spectaculaire vuurwerk te kijken. In hoeverre dat veilig was, dat laten we even in het midden.




Vrijdag 20 februari

Vandaag weer gewerkt met ons beloningssysteem, maar deze keer hadden we potloden bij! De leerlingen waren echt gemotiveerd, maar ze blijven het heel moeilijk hebben om in stilte te werken. Ze zijn dat niet gewoon… Aangezien er nooit een leerkracht is, is er ook nooit iemand die zegt dat ze moeten zwijgen…Maar, je merkt wel ze gemotiveerd worden door het feit dat ze een beloning kunnen verdienen! Het was onze laatste dag in ons klasje… Volgende week begeleiden we in deze school wel nog een leesmarathon, en de week erop vertrekken we naar de Urban Ngole School.
In de namiddag geen les in de International School, op vrijdagmiddag mogen alle leerlingen huiswaarts keren. Ook de 8 weeskinderen van Hazel werden opgehaald door familie… De International School houdt een week vakantie (Zoals in België, de andere scholen houden geen vakantie!)De 8 weeskinderen moesten naar familie voor deze week, omdat Hazel en haar man naar Zuid-Afrika moeten op controle naar het ziekenhuis.
Eigenlijk een rustige middag gehad: naar de bank, naar de winkel, afscheid genomen van Uli die voor een weekje naar Livinsgtone trekt.We hadden gepland om naar een film te kijken op onze laptop, maar… Geen elektriciteit, voor de verandering. Dan maar vroeg in bed gekropen..

Zaterdag 21 februari.

’S morgens zijn we met Claire naar de markt geweest. We waren al eens naar daar geweest, maar moesten toen snel terugkeren. We werden overladen door voornamelijk mannelijke aandacht. Claire is hier echter opgegroeid,en spreekt Bemba, dus we voelden ons veel sterker. Het was leuk, gezellig… Claire hield de mensen van ons af. We zagen echter alleen maar het gedeelte van de markt met kinderkleertjes voor Bambo. Dus, we moeten zeker nog eens terug, maar ook nu zagen we weer dat het alleen niet haalbaar is. We hebben een zwarte bodygard nodig!Daarna stopten we bij Hazel, Claire haar moeder… Kopje thee, gezellige babbel…En toen stond Lud daar plots! Als we mee wilden gaan zwemmen. Samen met de kindjes van Stef en Luc. Tuurlijk! Vlug een hapje eten halen, zwempak meeritsen, en weg waren we.Lud nam de 3 kinderen van Stef en Luc mee, omdat zij moesten inpakken. Luc moet terug naar Tanzania voor zijn werk, maar het gezin gaat mee om daar nog een weekje te reizen (Aangezien het toch vakantie is in de International School)…Het was gezellig, en warm!Toen we hier terug thuis kwamen, was er barbecue… Wij wisten van niets, maar dat deert hier allemaal niet! Claire wou nog afscheid nemen, voor ze zondag voor 2 maanden naar Zuid-Afrika trekt. Het was allemaal vis, dus voor mij een tegenvaller… Maar Ilse verzekert me dat het zeer lekker was, in vistermen.
Zoals je hoort, zitten we vanaf morgen een weekje alleen…. Uli is in Livingstone, Hazel, haar man, Claire en Bambo trekken naar Zuid-Afrika. (Hazel en haar man komen wel binnen 1 week terug!). Stef en Luc in Tanzania, en dat alles zorgt dus voor een lege week. Maar: ’s middags mogen we wel naar Thorn Three (guesthouse waar Hazel en haar man de eigenaar van zijn) gaan eten, samen met Nanny. Nanny is de mama van Hazel (een oud dametje dus), maar die houdt van wat gezelschap. Nu het huis daar echter leeg is zonder de weeskinderen, zonder Hazel,zonder Claire, vroeg ze als wij haar ’s middags niet willen vergezellen. Wij slaan zo’n aanbod niet gauw af!

Zondag 22 februari.

Rustige dag gehad, onze was gedaan, afscheid genomen van Claire, ons daarna echt geïnstalleerd in dit huis, en dan … ja, je gelooft het echt niet… wat schoolwerk gemaakt!We zijn voor ons wero thema van onze ingroeistage een heus Zambia-spel aan het maken…

Maandag 23 februari.

De leesmarathon ging van start. Hevige diarree zorgde ervoor dat ik een dag thuis moest blijven… Saaaaai! Ilse was dus de hele morgen in school.. Ze vertelde me dat het wel nog leuk was. De slimste kinderen uit grade 5 en 6 moeten boeken lezen, en dan moeten wij hen aanmoedigen om daar in het Engels over te vertellen. Ze waren met 9, heel enthousiast en super stil! Ik verlang dus al om erbij te zijn. Hopelijk is de diarree morgen van de baan…’S middags ging Ilse dan naar Nanny om te eten. Kip met frietjes (Afrikaanse frietjes) en tomaat. De dessert vond ze maar niets: Jelly. Daarna ging ze nog iets gaan installeren op onze computers, zodat we ook nu Claire weg is, thuis op de computer kunnen. Rond 17u30 was ze thuis, en ik was wat blij dat ik iemand zag! Ik las een heel boek uit, en bekeek een film…Lud kwam nog even op bezoek, om te kijken als ik wel in orde was! Niets aan de hand, veel drinken en zout eten is haar tip. (Ze is verpleegster, dus dat volg ik mooi op!)Maar, ik voel me al stukken beter, en zal morgen wel weer van de partij zijn!

Veel liefs,Risa en Ierse. (Zo spreken ze onze namen hier uit)

Geen opmerkingen: